كوچۀ معشوقۀ ما
+ نوشته شده در سه شنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۱ ساعت 15:19 توسط نجوا
|
افسون سخن
منم آن شاعر ساحر كه به افسون سخن ... از نیِ كلك، همه قند و شكر می بارم
می خانهای كه پی افكندهایرفيع تر است از هر خانهای
و شرابي كه در آن انداختهای
نتواند نوشيدن، جهانی
....
مشترکاتی هست که گاهی آدم ها را دور هم جمع میکند.
این بار، این مشترک شده؛ حافظ شیراز و شعرهایی که برایمان به یادگار گذاشته است.
بناست اینجا از او و شعرهایش بگویم؛ از هرچه حول حافظ بگردد؛ از دلنوشته ای که حافظ و شعرش در آن نقش دارد تا حتی اشتراکِ یک موسیقی خوانده شده بر اشعارش.
گاهی متنی کوتاه و گاهی بلند.
مهم اینست که بیشتر بشناسیم اش و مأنوس تر شویم.
خدا یاری مان کند
نوشتههای پیشین
- فروردین ۱۳۹۶
- بهمن ۱۳۹۲
- دی ۱۳۹۲
- آبان ۱۳۹۲
- مرداد ۱۳۹۲
- تیر ۱۳۹۲
- خرداد ۱۳۹۲
- اردیبهشت ۱۳۹۲
- فروردین ۱۳۹۲
- اسفند ۱۳۹۱
- بهمن ۱۳۹۱
- دی ۱۳۹۱
- آذر ۱۳۹۱
- آبان ۱۳۹۱
- مهر ۱۳۹۱
- شهریور ۱۳۹۱
- مرداد ۱۳۹۱
- تیر ۱۳۹۱
- خرداد ۱۳۹۱
- اردیبهشت ۱۳۹۱
- فروردین ۱۳۹۱
- بهمن ۱۳۹۰
- دی ۱۳۹۰
- آذر ۱۳۹۰
- آبان ۱۳۹۰
- مهر ۱۳۹۰
- شهریور ۱۳۹۰
- مرداد ۱۳۹۰
- تیر ۱۳۹۰
- خرداد ۱۳۹۰
- اردیبهشت ۱۳۹۰
- فروردین ۱۳۹۰
- بهمن ۱۳۸۹
- آذر ۱۳۸۹
- آبان ۱۳۸۹
- مهر ۱۳۸۹